22 yıldır kaldığım evden ve ailemden ayrılmak bu kadar zor olucağını hiç ama hiç düşünmemiştim..Aklımın ucundan bile geçmezdi..
Ben gözlerimi bahçeli müstakil bir evde açtım gözlerimi mutlu mutsuz bütün anılarımı o evde yaşadım gördüm..hem evimizden ayrılıyoruz şu kentsel dönüşüm yapılaşmaya bizde katılmış bulunuyoruz bu şekilde ama diyorum ya herşeyi yaşadım yaşıcağım kadar Allah nasip etti yani gelinliğimi orda giyip ordan çıktım ama seviniyorum.Başka bir ev bulup çıktık evden evimiz yeni inşaata hazırlanmak için yıkılmayı bekliyor..yani anlıyacağınız napalım inş. bu yeni yapılacak ev bize iyilik güzellik getirir..
Bu ayrılık yetmiyormuş gibi birde evliliğin verdiği ayrılık omuzlarımda büyük bir yük olmaya başladı.Beeen evin tek çocuğu rahata aile ortamına çevreye alışkın tanımadığım bilmdiğim aradığım hiç birşeyi bulamadığım Düzceye gelin geldim..Evlendiğim günden beri istanbula taşınma hayalleri kuruyorum ilk zamanlar umudum olmasada artık bir umudum var.Aileden ayrılmak bu kadar zor olucanı aklımın ucundan bile geçirmeyen ben evlendiğim günden beri istanbula annemlere yakın bir yerde oturma planları yapıyorum..Bu kadar sıkıntı stres yetmiyormuş gibi birde bunları hamileyken düşünüyorum ne kadar zor oldugunu yaşamayan bilemez tahmin bile edemez..Heleki hamileyken aileden ayrı kalmak çok zor bir durum..
Neyseki artık İstanbula gitme umudumuz var ya çok mutluyum umarım taşınırız Allahım sen Dualarımı kabul et (amin)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder